maandag 24 februari 2020

Ontwikkeling van een schoenendoos

Voor dit werk vertrek ik van de vraag hoe je een kartonnen doos kan "ontwikkelen".
Op school had ik het vak technisch tekenen. Daar leerden we "ontwikkelingen" tekenen - projecties waardoor je een ruimtelijk object zoals een piramide, maar ook complexere vormen, op het platte vlak af kan beelden. Anders dan bij een "gewone" kunsttekening (waar je veelal perspectief gebruikt), geef je de buitenzijden weer zonder hun proporties te veranderen.
Mijn zoektocht gaat daar voorbij: het is eenvoudig genoeg de zes zijden van de schoenendoos open te klappen. In eerlijkheid: ik vond dat hele technisch tekenen een veeleisend werkje dat me nooit boeide. Nu wil ik de rechthoeken die ontstaan bij het openvouwen van de doos zodanig bewerken dat je, als je de delen weer bij elkaar brengt, een interessant geheel krijgt.

Ik verknipte de doos in onregelmatige vormen. Ik beschilderde beide zijden dan in een veelheid van kleuren.
Het werk heeft geen specifieke vorm meer - doordat ik sommige van de vormen met schilderstape heb bewerkt, kan de doos niet meer gereconstrueerd worden.

Iedereen kan nu zijn eigen compositie maken, en telkens ik het werk toon is het anders.

dinsdag 18 februari 2020

Farbe Braun 44


Iedereen kan met de elementen een eigen compositie maken.

Onderzoek rond tekstuur en driedimensionele aspecten van schilderkunst.
Getriggerd door kunstenaars als Rose Wylie - website, Howard Schwartzberg - website, Phyllida Barlow - website, Thomas Houseago - website, Gary Komarin - website, Florence Hutchings - website, Walter Swennen - website, ...

Ik wilde een tweedimensionaal werk omvormen - door te scheuren en combineren - tot een driedimensionaal werk.
Daarvoor maakte ik een papier maché ondergrond, wat een zekere rigiditeit geeft maar toch makkelijk te scheuren is. De stukken kan ik dan stapelen of tegen elkaar laten leunen. Telkens het werk getoond wordt, ziet het er anders uit.
Tijdens het scheuren breng ik nog nieuwe lagen verf aan maar het rafelige en ongeschilderde aspect van de randen is een deel van het opzet.

Ik heb ervaren dat de gekleefde kranten, hoe proper je ze ook probeert te verlijmen, een zekere textuur creëren. Dat alleen al is een mooie meerwaarde.

Als de bonte specht het vlieggat mist


Kill your darlings

dinsdag 11 februari 2020

Two-pagers

Left-hand side: cutout from photograph
Right-hand side: composition, acrylic and pencil on paper

woensdag 22 januari 2020

Toonmoment

Traject

Voor mijn toonmoment neem ik jullie mee op enkele van mijn verkenningen dit schooljaar.

Het eerste schilderij dat ik toon heeft als titel "Compositie met sculptuur en rood kruis".
Enkele jaren geleden maakte ik een reeks sculpturen waarbij ik mezelf als beperking opgaf: gebruik een kartonnen doos en drie stokken. (Beperkingen scherpen de creativiteit).
Ik bracht in september één zo'n sculptuur mee naar de schildersklas: "Zonder titel (karton, drie stokken, touw, acryl, plamuursel, bootvernis)". Op basis daarvan heb ik enkele schilderijen gemaakt, dit was het eerste.
(Het rode kruis verwijst naar Kazimir Malevitsj, Joseph Beuys, Antoni Tàpies, die allen hetzelfde motief gebruikten.)

Daarnaast hangen enkele werkjes die gebaseerd zijn op hetzelfde gegeven: ik vind het interessant hoe het ene werk het volgende mogelijk maakt.
Ik toon 4 studies en verder: "Compositie met krukje en sculptuur", "Grootvaders fauteuil".
Het laatste werk is een tweeluik: "Chairs Conversing". Daarmee was het onderwerp voorlopig uitgeput.

Daarna bracht ik een ander sculptuur mee, een metalen werkje ("Traject met twee winkels") waarin ik een tweedimensionaal onderwerp (een traject door de stad) omgezet had naar driedimensionaal werk. Ik heb een soort mentale plattegrond van een traject dat ik jarenlang had gelopen (met mijn broer naar school lopend) in een driedimensionaal sculptuur omgezet.
Ik heb van dat sculptuur een aantal schetsen gemaakt die je in mijn schetsboek kan bekijken en één tekening ("Ontwikkeling") in potlood en acryl die ik hier toon.

Vanuit die schetsen ben ik gaan nadenken over de vraag hoe je een "ontwikkeling" van een driedimensionaal onderwerp kan aanpakken. Daarvoor ben ik begonnen enkele kartonnen dozen te bewerken. Met eenvoudige, goedkope middelen kan je ongedwongen experimenteren. Je weet niet waar je uit zal komen - je voelt je een jutter op een eindeloos strand.

Met "Ontwikkeling van een schoenendoos (karton, acryl)" kan je zelf aan de slag. Het laat je toe je eigen schilderij te maken.

"Traject. (Vrij naar Max Ernst, Vegetatie)" is een kleurrijker werk. Het is gebaseerd op een fictieve kaart van Vlaamse dorpen, verbonden door steenwegen met lintbebouwing.

"Stan Smith VULC J 36" is een driedimensioneel werkje - met dank aan Inge. Het is onopvallend grijs - ik weet zeker dat het nergens zou opvallen.

"Farbe Braun 44" is vooralsnog onafgewerkt. Het is nu een opslagruimte van knipsels.

Werk nog in voorbereiding

"In situ: Ontwikkelde doos".
Instructies aan mezelf: hang een kartonnen doos aan de muur (zonder deksel). Neem foto vanop stoel docent. Vouw doos open. Beschilder zodanig dat (van dezelfde plaats gezien) de illusie van diezelfde doos gewekt wordt.

"Fauteuil waarvan een dimensie ontbreekt"
Instructies aan mezelf: neem een foto van een fauteuil (genre "Grootvaders fauteuil"); maak (in XPS) de twee armleuningen. Maak 2 dimensionaal (schilderij) de zitting en achterzijde, zo dat (vanuit 1 specifiek oogpunt, bvb een gat in de deur) lijkt alsof die fauteuil er staat.

Je kan mijn verkenningen volgen op jansschilderwerk.blogspot.be