In de tekenklas kregen we de oefening een collage te maken gebaseerd op het werk van de Amerikaanse kunstenaar Kara Walker.
Zij gebruikt vaak zeer grote silhouetten, uitgeknipt uit zwart papier, waarin ze maatschappijkritiek levert op de ongelijkheid in de Amerikaanse maatschappij, bekeken vanuit een Afrikaans-Amerikaans en feministisch standpunt. Haar beelden verwijzen naar (historische en recente) gevallen van racistisch geweld, vrouwenhaat, slavernij.
Ik had het er moeilijk mee een werk te maken dat zo uitdrukkelijk zou verwijzen naar het sociaal geladen werk van deze kunstenaar. Daarom heb ik een stapje terug genomen: het silhouet was in de achttiende eeuw een burgerlijk tijdverdrijf, waar in de salons bij kaarslicht uit zwart papier gezichten geknipt werden van dames en heren in modieuze jurken en pakken, met even modieuze kapsels en hoeden.
Als kind maakte ik vaak met mijn zussen een vergelijkbaar geknipt silhouet: papieren popjes met papieren jurkjes en kledij, die met kleine omvouwbare lipjes konden worden aan het pope worden bevestigd. Dat idee heb ik hier vertaald.
In deze compositie heb ik gewerkt met de uitgeknipte vormen en de bladen waaruit die vormen zijn geknipt, maar ook met het gegeven van knippen en plakken - op de bladen heb ik tape gekleefd die aantoont waar ik had geknipt, en één van de stukjes tape die je ziet is helemaal geen tape maar is getekend met kleurpotlood, een kleine trompe l'oeil dus. Ook zijn niet alle vormen uitgeknipt: sommige zijn met inkt getekend en eentje is een frottage van een vorm. Mijn compositie is dus een soort meta-collage.
