zondag 27 september 2015

Pornokrates' lof (2010)


Werkje van enkele jaren geleden (2010) - dat ik maakte in het kader van "Beestig", de tentoonstelling voor de Academie van Wetteren. Hier even als saluut.
Het schilderij van Félicien Rops (origineel zie je hier) is een van mijn favoriete werken. Voor mij symboliseert het veel aspecten in onze maatschappij. De marsepeinroze kleur refereert tegelijk aan het varken als aan de roze balletten. En het is een mooie kleur - lekker niet-mannelijk (het is grappig hoe sommige mannen gruwen van die kleur, alsof dat een aanslag is op hun mannelijkheid). Ik maakte de strik die rond de naakte vrouw zat vast rond het varken, alsof het een cadeau is.
Wie denkt dat ik goed kan tekenen: het varken is gewoon doorgecalqueerd op de roze achtergrond.

donderdag 11 juni 2015

heavenly wine and roses


"Heavenly wine and roses seem to whisper to me when you smile" is a quote from Lou Reed's "Sweet Jane". Yeah, Lou, "Life is just to die".

Bronzen Arsène

De Kunstacademie Wetteren en het stadsbestuur geven jaarlijks een prijs aan één van de afstuderenden (en afgestudeerden) uit de Hogere graad. Dat gebeurt om beurten aan de verschillende disciplines, zodat Schilderen om de drie jaar aan de beurt komt. Die prijs heet De bronzen Arsène. Brons om er de juiste graad van gewichtigheid aan te geven (het is geen Gouden beer of Zilveren griffel), en Arsène uiteraard naar de bekendste Wetteraar, Arsène Goedertier. Je moet het ze nageven: Wetteraars zijn geen Antwerpenaren.

Wie schetst mijn verbazing toen de juryvoorzitter mijn naam afriep als laureaat. Ik wist dat ik geen schijn van kans had als men schoonschilderen wilde bekronen. En ik bedoel dat in de meest positieve zin van het woord. Want in mijn cursus zitten/zaten echt een boel mensen die hele mooie schilderwerken maken. Kijk maar even op mijn facebook, daar vind je wat foto's van werken die ik wel bewonderd heb. En dan heb ik dit jaar nauwelijks foto's genomen...

Dus het feit dat ik ben uitgekozen als laureaat bewijst dat deze academie en dit bestuur de (juiste, imho) weg wil opgaan van de vrije expressie, de studie, de ontdekkingstocht doorheen materiaal en kleur en compositie. Daar kan overigens nog veel aan gedaan worden, en ik ben van plan voor mezelf die weg te gaan. Doorbreken van traditionele grenzen (tekenen/schilderen/beeldhouwen) naar mixed media (al is dat uiteraard een versleten woord), naar collaborative art, naar meer geëngageerde kunstvormen (niet mijn forte), urban art, ... (Niet dat ik dat allemaal wil doen hoor - mijn eigen weg is nog donker en uitdagend, the road less taken en zo).

Ik vind het knap dat men mijn schuchtere pogingen in bad painting en casualist art op hun waarde beoordeelt. (En, on a personal note, dat men ze naar waarde schat).
Dat de trofee die bij de prijs hoort een knap werk van Nick Ervinck is, vind ik natuurlijk een extra bonus.

Dank u wel Academie Wetteren.
Hier is-ie:


Een wist-je-datje: Arsène Goedertier werd in 1934, enkele maanden voor de diefstal van de Lam Godspanelen, benoemd tot directeur van de Gemeentelijke tekenacademie van Wetteren.

De motivatie van de jury:

Voor deze laureaat is schilderen een echte zoektocht. Het proces van het creëren is even belangrijk als het resultaat. Het onderwerp is slechts een middel om zijn verhaal te vertellen. Door te experimenteren en af te stappen van de louter realistische weergave overstijgt hij het onderwerp. In de resultaten ervaren we de spanning tussen het onderwerp en de manier waarop het is gemaakt, in een actuele beeldtaal rijk aan techniciteit. Vanuit de verf en de materie werkt en denkt hij als een echte schilder.
Jan maakt ons nieuwsgierig naar wat hij zal creëren in de specialisatiegraad.

dinsdag 2 juni 2015

Wat je van mij te zien zal krijgen in de tentoonstelling

De 2 werken die ik toon zijn de kathedraal van Reims en de Dignity series. Onderstaand een korte bespreking

Kathedraal Reims - 200 x 130 cm, acryl op doek (naar eigen foto).

Dit werk is deel van een serie gebaseerd op eigen foto's van kathedralen (momenteel heb ik Reims, Amiens, Poitiers behandeld). Deze werken zijn studies in materiaalgebruik en textuur. Ze zijn opgebouwd uit vele transparante lagen, waarbij ik het spel van planning en toeval laat spelen.
Je mag gerust met je handen over het schilderwerk wrijven.
In de eerste instantie plan ik het beeld, zeg maar de compositie. Heel vaak vindt de kijker het geruststellend een herkenbaar beeld te zien. Bij deze kathedraal vraagt men me geregeld of het de Notre Dame in parijs is, of de kathedraal van Rouen. Men verwijst dan misschien onbewust naar Matisse en Monet. Of dat zijn de kathedralen waar je het eerst aan denkt (het is duidelijk niet Sint Baafs of Sint Goedele). Maar voor mij is dat eigenlijk enkel hetgene waarmee ik mijn beeld vul, de ruwe structuur waar ik omheen ga werken. Hier heb ik met de vrije hand getekend (uitarrd naar foto). Daarna heb ik een groot aantal architecturale elementen aangezet met schilderstape (gewone plakband zoals je gebruikt om je ramen te schilderen). Sommige zijn er vanzelf afgevallen, andere zijn blijven hangen, nog andere heb ik er bewust afgehaald om stukken kleur weg te nemen of scheuren in de acryl te krijgen. En daarna gaat er dus laag na laag over, in verschillende graden van verdundheid, soms pasteus en klodderig, soms verdund met acrylmedium of met water of met lopende witte huisverf...

Dignity series - 9 maal 40 x 40 cm, acryl op doek en gemengde techniek.

Deze portretten maken deel uit van de reeks "Dignity". Portretten van mensen die hun waardigheid herwinnen door onze aandacht. Ik toon, jij kijkt. Hun blik is niet te vangen.
Acht van de negen portretten zijn gebaseerd op oude foto's van mensen in instellingen voor geesteszieken en één werk is gebaseerd op het schilderij La Salpétrière van Géricault.

De kiekendief komt er weinig voor - 100 x 75 cm, acryl op doek en karton.

Een spel met gelaagdheid. Het werk is grotendeels op doek geschilderd, deels ernaast. De kartonnen drager en de tape zijn deel van het werk. Je ziet restanten van een vod en aangekoekte verf maar even goed veel transparante lagen acryl. Ik werk momenteel vooral aan een grote reeks abstracten.

maandag 1 juni 2015

French triangle


Acryl op doek 40x40
French triangle, ongelijke driehoek die schrijnwerkers op planken tekenen zodat ze de planken later weer precies in de juiste orde en plaats op elkaar kunnen zetten.
Vandaar, onregelmatige vorm die geen betekenis draagt maar wel nut heeft.

Ins Hohe hinein


Acryl op doek, 40x40

donderdag 12 maart 2015