Zonder titel. Acryl op canvas. 20x20 cm.
zondag 28 februari 2021
Man looking up
Een opdracht in de academie was, op basis van een bestaand portret, eerst de ogenpartij na te schilderen, daarna de mondpartij. Ik heb ervoor gekozen die twee opdrachtjes op hetzelfde werk te baseren ('Man Looking Up' van de Nederlands-Britse Lawrence Alma Tadema), maar zo dat het lijkt alsof het schilderij in twee gescheurd is - zoals mijn eigen "Zelfportret met Nietjes".
Source: https://www.alma-tadema.org/A-Man-Looking-Up.html
Nederlands schilder, deels in België opgeleid, die later de Britse nationaliteit aannam. Eigenlijk heet hij Lourens Tadema (Alma is zijn tweede voornaam) maar hij gebruikte Alma Tadema als familienaam (om alfabetisch eerder in de catalogi te staan).
Eind 19e, begin 20e eeuw was hij erg bekend en gewild om zijn natuurgetrouwe stijl van Egyptische, Romeinse en andere klassieke taferelen. Hij viel helemaal uit de gratie bij de critici (Ruskin noemde hem de slechtste schilder van de 19e eeuw). Langzaam wordt hij weer mee gewaardeerd. Het schilderij dat als zijn duurste ooit verkocht is - The Finding of Moses - werd verkocht in 1942 voor 262 pond; het werd in 2010 in Sotheby's New York verkocht voor net geen 36 miljoen dollar.
dinsdag 23 februari 2021
zondag 17 januari 2021
maandag 4 januari 2021
zaterdag 2 januari 2021
Schets (bister)
Laatste werkje van 2020, ook laatste bladzijde van dit schriftje, dat ik bij het begin van de lockdown in maart ben begonnen.
donderdag 24 december 2020
Compositie (zonder titel)
Acryl op doek, 20x20 cm
Terwijl sommige andere van de werken in de serie 20x20 cm wel vertrekken van een onderwerp (een kopje, een kartonnen doos) is dit louter opgebouwd uit enkele kleurvlakken. Het lichtblauw en de centrale compositie doen me denken aan "Etants donnés".
zondag 20 december 2020
maandag 7 december 2020
woensdag 25 november 2020
Studie op vanitasmotief
Omwille van corona is er geen les op de academie. Daarom krijgen we wekelijks een opdracht, die we dan kunnen gaan bespreken in een één-op-één gesprek met de lesgever.
De eerste opdracht was van Ruben: "Herfst, een cliché thema uit de lagere school. Zoeken naar kastanjes, bladeren sorteren. Paddenstoelen en rottende geuren. Het ontdekken van hoe de natuur zich herbront, een explosie aan nieuwe en oude kleuren."
En elk kreeg een hint (om te volgen of net te ontwijken): "Terwijl Jan op zoek gaat, als een nieuwsgierige jongen, tussen de bomen naar beeldende actie. Van sculptuur over performance die kan leiden naar een schets of een schilderij."
Ik ben dan aan het brainstormen gegaan - kleuren, composities, en hoe ik kan deze opdracht kan inpassen in het traject dat ik aan het lopen ben (hortend, struikelend, op handen en voeten zoekend weliswaar). Buiten foto's nemen. Zoeken naar een koloriet. Naar de verhouding tussen figuratie en abstractie. Daarbij mee-nemend, de ideeën rond polyptieken. Een post van Jonas herinnerde me aan David Salle - https://www.pinterest.com/janschelstraete/david-salle/. Bert Drieghe. Maggy Hills. Vanitassen, votieven (anathemata). Emblemen (schoppen, harten, ruiten). Motieven (de corvidiae, het paard, het schaap, de appel, gereedschappen).
Plots zag ik dit beeld in huis: een cellofaantje en een dekseltje, om weg te gooien. Dat bracht vele ideeën samen: alles heeft (om Shakespeare niet te veel te parafraseren) een lente, zomer en herfst. Afval en recyclage zijn de herfst en winter van onze consumptie.
En toen kwam de tweede opdracht, van Lysandre:"De spiegel. Iets symbolisch, het spiegelen van het 'ik', ijdelheid of narcisme. Een confrontatie: ouder worden of imperfecties..." En ook nu, een suggestie:
"Jan, bij jou vat ik het meer inhoudelijk op. De spiegel ruimer dan enkel het object. De eindeloze reflecties, het 'vernietigen' van het beeld, de scherf, het defragmenteren van een beeld... Kijk naar werken van Anish Kapoor onder andere. De afwezigheid van een spiegelbeeld... "
Uiteraard. De spiegel als ultiem memento mori, de spiegel van de zelfportrettist (welk schilder of tekenaar heeft geen selfie in de spiegel? Van Eyck in het Arnolfini portret. Narcissus in het spiegelende water).
Dus dit is het geworden - een schets, een snel werkje maar misschien een stap op een weg.
dinsdag 27 oktober 2020
donderdag 22 oktober 2020
Zelfportret met kleefband
Vertrekkende van een foto waarop mijn gezicht achter mijn hand verborgen is.
Acryl op papier, met schilderstape beplakt.
Zelfportret met nietjes
Vertrekkende van een foto waarop mijn gezicht achter mijn hand verborgen is.
4 bladen papier met tape aan elkaar bevestigd, enkele lagen acrylverf (genre plafondverf) als grondlaag.
Acryl op papier, gescheurd en collage (maar met nietjes ipv lijm, dus niet letterlijk een collage).
dinsdag 20 oktober 2020
Abonneren op:
Posts (Atom)